ನನ್ನದು ಈಟಿಂಗ್ ಬಾಬತ್ತಿಗೆ

ಬಾಳೆಹಣ್ಣು ಎಂದಾಗ ಬಾಯಲ್ಲೇನೋ ನೀರೂರದು ನಿಜ. ಆದರೆ ಸುಕ್ಕೇಳಿ ಸುದ್ದಿ ಹೇಳಿದಾಗ ಮಿದುಳಿನ ಮೂಲೆಯಿಂದ ಸಿಕ್ಕರೆ ನಾಲಿಗೆಯ ಮೇಲಿಡು ಎಂಬ ಸಂದೇಶ ಮೊಳಕೆಯೊಡೆಯಲಾರಂಬಿಸುತ್ತದೆ. ಬಾಳೆಹಣ್ಣನ್ನು ಸಕ್ಕರೆಪಾಕದಲ್ಲಿ ಅದ್ದಿ ಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ಒಣಗಿಸಿ ತಯಾರು ಮಾಡುವ ಸುಕ್ಕೇಳಿಯನ್ನ ಒಮ್ಮೆ ತಿಂದಿರಾದರೆ ಇವೆಲ್ಲಾ ಆಗುತ್ತದೆ. ಸುಕ್ಕೇಳಿಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಮೆರುಗು ಸಿಗಬೇಕೆಂದರೆ ಬಾಳೆಹಣ್ಣಿನ ಜಾತಿಯೂ ಬಹುಮುಖ್ಯ ಪಾತ್ರವಹಿಸುತ್ತದೆ. ವಾಟ್ ಬಾಳೆ, ಸುಗನ್ ಬಾಳೆ, ಮಿಟ್ಲ ಬಾಳೆ, ಕರಿ ಬಾಳೆ, ಉದ್ಬಾಳೆ ,ಮುಂತಾದ ಮಲೆನಾಡಿನ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ತಳಿಗಳು ಸುಕ್ಕೇಳಿ(ಡ್ರೈ ಬನಾನ) ಗೆ ಯೋಗ್ಯವಾದವು. ಪಚ್ಚಬಾಳೆ ಮುಂತಾದ ಸುಧಾರಿತ ತಳಿಗಳು ಅಷ್ಟೊಂದು ಪರಿಮಳ ನೀಡಲಾರವು. ಆದರೂ ತೀರಾ ಗೊಡ್ಡೇನಲ್ಲ ಬಿಡಿ. ಈಗ ಸುಕ್ಕೇಳಿಯುಂದ ಫೋಟೋದಲ್ಲಿನ ಬಾಳೆಹಣ್ಣಿನ ಕತೆಗೆ ಹೋಗೋಣ

"ಬೂದಿಬಾಳೆ" ಎಂಬುದು ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿನ ಬಾಳೆಯ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಹೆಸರು. ಇದಕ್ಕೆ ಆ ಹೆಸರುಬರಲು ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣ ಇದರ ಹಣ್ಣನ್ನು ಬಬ್ಬೂದಿಯಲ್ಲಿ( ಅಯ್ಯೋ ಬಬ್ಬೂದಿ ಅಂದ್ರೆ ಏನು? ಎಂದಿರಾ, ಕಟ್ಟಿಗೆ ಬೆಂಕಿಯ ಕೆಂಡದ ಬಿಸಿ ಬೂದಿ ಅಷ್ಟೆ) ಸುಟ್ಟು ತಿಂದರೆ ಅದ್ಬುತ ರುಚಿಯ ಕಾರಣ ಇದಕ್ಕೆ ಅದೇ ಹೆಸರು ಅಂತ ಗುಸುಗುಸು ಪಿಸಪಿಸ. ಇರಲಿ ಹೆಸರು ಏನು ಮಾಡುತ್ತೆ ರುಚಿಯಿದ್ದರೆ ಆಯಿತಪ್ಪಾ ಅಲ್ಲವೇ?, ಇದು ಅಜೀರ್ಣ ತೊಂದರೆಯ ಹೊಟ್ಟೆನೋವಿಗೆ ದಿವ್ಯ ಔಷಧ. ಒಂದೆರಡು ಹಣ್ಣು ತಿಂದರೆ ಹೊಟ್ಟೆ ನೋವು ಮಾಯ.

ಈ ಹಣ್ಣು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಬಿಕರಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಕಾರಣ ಇದನ್ನು ತಿನ್ನುವ ವಿಧಾನ ಬಹಳ ಜನರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಿರುವುದೂ ಒಂದಿರಬಹುದು. ಎಲ್ಲಿ ಹಣ ಹುಟ್ಟುವುದಿಲ್ಲವೋ ಜನ ಅದರಿಂದ ನಿಧಾನ ದೂರ ಸರಿಯುತ್ತಾರೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಬೂದಿಬಾಳೆ ಬೆಳೆಯುವವರಿಲ್ಲ. ಆ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಇದು ಅಳಿವಿನ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿರುವ ಬಾಳೆ ಯಾಗಿದೆ. ನಾನು ಒಂದೆರಡು ಗುಂಪು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ, ಪರಿಸರ ಪ್ರೇಮಿಗಳ ಡೈಲಾಗ್ "ಈ ಭೂಮಿ ನಮ್ಮ ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಯಿಂದ ಎರವಲು ಪಡೆದದ್ದು, ಅವರಿಗೆ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಮರಳಿಸೋಣ" ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಅಂತಾರಲ್ಲ ಅದಕ್ಕೆ ನನ್ನದೂ ಒಂದು ಅಳಿಲು ಸೇವೆಯಾಗಲಿ ಎಂದು.

ಯಾವಾಗ ನೋಡಿದ್ರೂ ತಿನ್ನೋ ವಿಚಾರನೇ ಬರಿತೀಯಪ್ಪಾ... ಬೇರೇ ಇಲ್ವಾ....? ಅಂತ ನೀವು ಗೊಣಗುಟ್ಟಿದಂತಾಯಿತು. ಪುಷ್ಠಿಕರವಾದ್ದು ತಿಂದರೆ ತಾನೇ ನಮ್ಮ ನಿಮ್ಮ ಆಟ, ಓಟ, ನೋಟ , ಎಲ್ಲಾ, ಹಾಗಾಗಿ ಅದೆಂತದೋ ಫಸ್ಟ್ ಪ್ರಿಯಾರಿಟಿ ಅಂತ ಅಂತಾರಲ್ಲ ಅದು ನನ್ನದು ಈಟಿಂಗ್ ಬಾಬತ್ತಿಗೆ ಅಷ್ಟೆ. ನಿಮ್ಮದು...? ನನಗೇನು ಗೊತ್ತು?.