ನಮ್ಮೂರ ಲಗಾನ್

             

    ನನಗೆ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಎಂದರೆ ಅಷ್ಟಕ್ಕಷ್ಟೆ. ಹಾಗಾಗಲು ಸ್ಪಷ್ಟ ಕಾರಣ ಅಂತ ಏನೂ ಇಲ್ಲ. ಒಂದಿಷ್ಟು ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ಕಾರಣ ಹುಡುಕಿ ಹೇಳಬೇಕು ಅಂತಾದರೆ ಮೊದಲನೆಯದು ನನಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ತರಹ ಬಟ್ಟೆ ಧರಿಸಿ ಆಡುವ ಹನ್ನೊಂದು ಜನರ ಮುಖ ಪರಿಚಯ ನೆನಪಿರುವುದಿಲ್ಲ, ಎರಡನೆಯದಾಗಿ ಸ್ಪಿನ್, ಗೂಗ್ಲಿ, ಬೌನ್ಸರ್ ಇಂತಿಪ್ಪ ಹತ್ತು ಹಲವು ನನಗೆ ಗೊಂದಲ, ಮೂರನೆಯದಾಗಿ ಅವನು ಹೀಗೆ ಆಡಿದ್ದರೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ನಿಲ್ಲಬಹುದಿತ್ತು ಎಂಬ ವಿಮರ್ಶೆ ಖಂಡಿತಾ ಒಗ್ಗದು, ನಾಲ್ಕನೆಯದಾಗಿ ಅದೊಂತರಹ ಏಕತಾನತೆ ಕಾಡತೊಡಗಿ ಆಟದ ಕೊನೆಯ ರೋಮಾಂಚಕ ಐದು ನಿಮಿಷ ಮಾತ್ರಾ ನೋಡಿದರೆ ಸಾಕು ಎಂಬ ಭಾವನೆ ಮೂಡಿ ಮೊದಲು ಆಟ ನೋಡದೆ ಅಂತಿಮ ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಟಿವಿ ಹಾಕಿದರೆ ಆಟ ಮುಗಿದು ನಂತರ ಅದ್ಯಾರೋ ಕೊರೆಯುವುದಷ್ಟೇ ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ಉಳಿಯುವಂತಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತದೆ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಒಗ್ಗಲಿಲ್ಲ ಬಿಟ್ಟಾಕಿ. ಈಗ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತೇನೆ
          ಲಗಾನ್ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಅಂತ ಬಹಳ ಜನ ಹೇಳಿದ್ದರು. ನಾನು ನೋಡಲಿಲ್ಲ, ಹಳ್ಳಿಯ ಹುಡುಗರ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಕಹಾನಿ ಎಂಬ ವಿಷಯ ನಿಮ್ಮಂತಹ ಜನರ ಮೂಲಕ ತಿಳಿದಿದೆ ಅಷ್ಟೆ. ನಮ್ಮೂರಿನ ಹಳ್ಳಿ ಹುಡುಗರು ಕೂಲಿ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿದ ನಂತರ ಪ್ರತಿ ನಿತ್ಯ ಸಂಜೆ ಅವರದ್ದೇ ಆದ ಟೀಂ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಆಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ನಾನು ನಿತ್ಯ ಅವರ ಮಜವನ್ನು ನೋಡಿ ಅನುಭವಿಸುತ್ತೇನೆ.ವಾರದ ಹಿಂದೆ ಸಂಜೆ ಹುಡುಗರು ಗುಂಪು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ನಿಂತಿದ್ದರು. ಅದೇನೋ ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಕಾರು ನಿಲ್ಲಿಸಿದೆ. ತಾಳಗುಪ್ಪದಲ್ಲಿ ಟೂರ್ನ್ ಮೆಂಟ್ ಇದೆ ಆದರೆ ಪ್ರವೇಶ ಶುಲ್ಕ ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ, ಆಡಬೇಕು ದುಡ್ಡಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ಅವರ ಚರ್ಚೆಯ ವಿಷಯ. ಅಲ್ಲೊಂದು ಸಣ್ಣ ಬೆಸರದ ಸಂಗತಿ ಎಂದರೆ ಅವರಿಗೆ ಟೂರ್ನ್ ಮೆಂಟ್ ಗೆ ಹೋಗುವ ಆಸೆ ಆದರೆ ಪ್ರವೇಶ ಶುಲ್ಕ ದ ಸಮಸ್ಯೆ. ನಾನು ಸಮಸ್ಯೆ ಬಗೆಹರಿಸುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡೆ. ಹುಡುಗರು ಖುಷ್ ಆಗಿ ಹುರ್ರೇ ಎಂದರು. ನಾನು ಬುರ್ ಎಂದು ಕಾರು ಓಡಿಸಿ ಕೊಂಡು ಮನೆಗೆ ಹೋದೆ.
           ಒಂದೆರಡು ದಿವಸ ಕಳೆದಿತ್ತು ಹನ್ನೆರಡು ಟೀಂ ಗಳಲ್ಲಿ ಹತ್ತನ್ನು ಸೋಲಿಸಿ ನಮ್ಮ ಹುಡುಗರು ಸೆಮಿ ಫೈನಲ್ ಗೆ ಬಂದು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು. ಅವರಿಗೆ ಅದೆಷ್ಟು ಆನಂದ ಅಂದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಅಕ್ಷರದಲ್ಲಿ ಮೂಡಿಸಲಾಗದು ಬಿಡಿ. ಪೈನಲ್ ದಿವಸವೂ ಬಂತು. ನಾನು ಮರತೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಸಂಜೆ ಒಂದು ದಂಡು ಜನರೊಂದಿಗೆ ಕಪ್ ಹಿಡಿದು ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಂದರು ಲಗಾನ್ ಹುಡುಗರು. ನಾನು ಅರೆಕ್ಷಣ ರೋಮಾಂಚಿತನಾದೆ. ಒಂದು ಕೆಜಿ ಸಿಹಿ, ಪಟಾಕಿ ಅಯ್ಯೋ ಅವರ ಸಂಭ್ರಮ ಹೇಳತೀರದು. ಅವರ ಸಂಭ್ರಮ ನೋಡಿ ನನ್ನ ಸಂಬ್ರಮಮದ ಕತೆಯೂ ಅಷ್ಟೆ. ಹುಡುಗರು ಗೆದ್ದ ಮೊತ್ತ ಹನ್ನೊಂದು ಸಾವಿರ ನಗದು. ಅಂತೂ ಒಳ್ಳೆ ಮಜ ಕೊಟ್ಟರು ನಮ್ಮೂರ ಹುಡುಗರು.
                   ನಾನಂತೂ ಭಗವಂತನನ್ನು ಹೀಗೆ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. "ಇಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸ ಬಹಳ ಆಗುವುದಿದೆ, ಅದು ನನ್ನ ಮೂಲಕ ಆಗಲಿ" ಎಂಬ ಸ್ವಾರ್ಥ ಪೂರಿತವಾಗಿ. ಫಲಿಸಿದೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಫಲಿಸಿದೆ. ಅದರ ಫಲಾನುಭವಿಗಳಲ್ಲಿ ನಮ್ಮೂರ ಈ ಹುಡುಗರು ಎಷ್ಟನೆಯವರು ಎಂದು ಕರಾರುವಕ್ಕಾಗಿ ಹೇಳಬಾರದು, ಕಾರಣ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಅಹಂಕಾರ ಮೂಡಿಬಿಡಬಹುದು.