ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ಒಂದು ಇಡು-ಚಿಂತೆ ಬಿಡು

ನಲವತ್ತೆರಡು ಅಂದರೆ ಅದೇನು ಅಂತಾ ಕರಕರ ಅಂತ ಕರಗುಟ್ಟಬೇಕಾದ ವಯಸ್ಸಲ್ಲ ಬಿಡಿ. ಮಗ ಭುಜಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದಾನೆ, ಆಕೆಗೆ ಆವಾಗಾವಾಗ ಸೊಂಟ ಹಿಡಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ನನಗೆ ಕನ್ನಡಕ ಬಂದಿದೆ. ತೀರಾ ಕರಕರ ಅನ್ನದಿದ್ದರೂ ಪುಟಿದೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಉತ್ಸಾಹದ ದಿನಗಳಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಬ್ರೆಕ್ ಬೀಳುವ ವಯಸ್ಸು.

ನಲವತ್ತು ಮೆಟ್ಟಿದಾಗ ದೃಷ್ಟಿಯದೊಂದು ದೋಷ ಬಂದು ತಗಲಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಅದಕ್ಕೆ ಛಾಳೀಸು ಅಂತಾರೆ ಅನ್ನುವುದು ಗೊತ್ತಿದ್ದರೂ ಅದು ಹೀಗೆ ಹೈರಾಣು ಮಾಡಿಬಿಡುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಕಲ್ಪನೆ ಮುಂಚೆ ಗೊತ್ತಾಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಹಾ ಅದೇನು ಮಹಾ ಒಂದು ಕನ್ನಡಕ ಹಾಕಿಕೊಂಡರಾಯಿತು ಎಂಬ ಉಪೇಕ್ಷೆ. ಆದರೆ ವಾಸ್ತವ ಅದಲ್ಲ. ಛಾಳಿಸು ಬಂದ ನಂತರ ನನ್ನ ಪಾಡಂತೂ ಹೇಳತೀರದಾಗಿದೆ. ಓದುವ ಹವ್ಯಾಸ ಬಿಟ್ಟೋಗಿದೆ, ಬರೆಯುವ ಓಘ ನಿಂತೋಗಿದೆ. ಅದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣ ಕಣ್ಣಿನ ಮುಂದೆ ಕೂರುವ ಎರಡು ಹಳ್ಳಿನದು. ಕನ್ನಡಕ ಇಲ್ಲದೆ ಓದಲೂ ಆಗದು ಬರೆಯಲೂ ಆಗದು ಸರಿ. ನನಗೆ ಓದುವ ಮೂಡು ಬಂದಾಗ ಕನ್ನಡಕ ಕೈಗೆ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ ಕನ್ನಡಕ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕಾಗ ಪುಸ್ತಕ ಮತ್ತೆಲ್ಲಿಯೂ ಇರುತ್ತದೆ. ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಮುಂದೆ ಕುಂತು ಇವತ್ತು ಏನಾದರೂ ಕು ಟ್ಟೋಣ ಅಂತ ಗುಡ್ ಮೂಡ್ ಬಂದಾಗ್ ಯಥಾಪ್ರಕಾರ ನಿನ್ನೆ ಮೊಬೈಲ್ ರಿಸೀವ್ಡ್ ನಂಬರ್ ನೋಡಲು ಬಳಸಿದ್ದ ಕನ್ನಡಕ ಜಗುಲಿಯಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತದೆ. ಅದನ್ನು ಹುಡುಕಿ ವಾಪಾಸು ಬಂದು ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಮುಂದೆ ಕುಳಿತಾಗ ಬ ರೆಯಲು ಹೊರಟಿದ್ದ ವಿಷಯ ಕ ನ್ನಡಕದ ಹುಡುಕಾಟದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟಿರುತ್ತದೆ. ಹೀಗಿದೆ ಸಣ್ಣ ವಿಷಯದ ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆ.

ಈ ಚಾಳೀಸಿನ ರಗಳೆಯನ್ನು ಮಂಕಾಳೆಮನೆ ಸುಧಚಿಕ್ಕಿಯ ಹತ್ತಿರ ಹೇಳಿದೆ. ಅದಕ್ಕವಳು "ಅಯ್ಯೋ ಅದು ಸುಲಭವಾಗಿ ಬಗೆ ಹರಿಯ ಸಮಸ್ಯೆ ಮಾರಾಯ. ಎಪ್ಪತ್ತೈದು ರೂಪಾಯಿಯ ನಾಲ್ಕು ಕನ್ನಡಕ ತಗ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ಒಂದು ಇಡು" ಅಂತ ಅಂದಳು. ಅರೆ ಹೌದೇ ಹೌದು ಈಗ ಸಮಸ್ಯೇಯೇ ಇಲ್ಲ. ಓದಬೇಕಾದ ಬರೆಯಬೇಕಾದ ನೋಡಬೇಕಾದ ಕಡೆಯಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಒಂದು ಕನ್ನಡಕ ಇಟ್ಟುಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ. ಗುಡ್ಡದಂತಿದ್ದ ಹುಡುಕಾಟದ ಸಮಸ್ಯೆ ಈಗಿಲ್ಲ.

ಇದು ಈ ಹೊತ್ತಿನ ವಿಷಯ ಮುಂದೆ ಐವತ್ತಾದಾಗ ಎನೋ ಯಾರಿಗೆ ಗೊತ್ತು. ?