ಆಗಸ್ಟ್ ಹದಿನೈದು ನಮ್ಮ ಮಲೆನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಜಿಟಿಜಿಟಿ ಮಳೆಗಾಲ. ಅಮ್ಮ ಅಪ್ಪಂಗೆ ತ್ರಾಸುಕೊಟ್ಟು ಹೊಲಿಸಿಕ ೊಂಡ ಹೊಸ ಡ್ರೆಸ್ ಧರಿಸಿ ಪ್ರಭಾತ್ಪೇರಿ ಎಂಬ ಮಜದಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಂಡು ಚಾಕಲೇಟ್ ತಿಂದು ಮನೆ ಸೇರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹೊಲಿಸಿದ ಹೊಸ ಡ್ರೆಸ್ ಕೆಂಪು ಕೆಂಪು ಕೂಲ್ ಕೂಲ್. ಮಿಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ದಿನ ಖಾಕಿ ಚಡ್ಡಿಯಾದರೆ ಅಂದು ಮಾತ್ರಾ ಹೊಸ ಪರಿಮಳದ ನೀಲಿಚೆಡ್ಡಿ ಬಿಳಿ ಅಂಗಿ. ಆ ಅಂಗಿಯ ಪರಿಮಳ ಇಸ್ತ್ರಿಯ ವಾಸನೆ ವಾವ್ ಇನ್ನೂ ನನ್ನ ಐವತ್ತನೆಯ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮಿದುಳಿನ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಅಚ್ಚಳಿಯದೇ ಉಳಿದಿದೆ. ದೊಡ್ಡವರು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ದೇಶದ ಕುರಿತ ಭಾಷಣ ಅಂದೂ ನಮ್ಮ ತಲೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಬಹುಷ: ಇಂದಿನ ಮಕ್ಕಳಿಗೂ ಅದರ ಗಂಧಗಾಳಿಯೂ ಇಲ್ಲ. ಇಂದಿನ ಮಕ್ಕಳೇಮುಂದಿನ ಪ್ರಜೆಗಳು ಅಂತ ಅಂದೂ ಕೂಗುತ್ತಿದ್ದೆವು ಇಂದೂ ಕೂಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಮುಂದೂ ಕೂಗುತ್ತಾರೆ.
ಹೀಗೆ ಮುಂದುವರೆದಿದೆ ಕಾಲ ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಕೆಂಪು ಕೆಂಪು ಕೂಲ್ ನಿಂದ ತಂಪು ತಂಪು ಕೂಲ್ ನವರೆಗೆ
ಹೀಗೆ ಮುಂದುವರೆದಿದೆ ಕಾಲ ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಕೆಂಪು ಕೆಂಪು ಕೂಲ್ ನಿಂದ ತಂಪು ತಂಪು ಕೂಲ್ ನವರೆಗೆ
No comments:
Post a Comment